Oh oh, je weet niet wat je doet
owohow nee nee, je weet het niet zo goed
maar je doet me pijn
zo zoveel pijn

Opeens kruisten onze wegen,
ik zag je al eens eerder en werd dan verlegen
Mijn allerdiepste vanbinnen hield het verzwegen voor mijn bewustzijn
Zou dit nou liefde en of lust zijn
Ik zwem in een zee, maar ik wil liever aan de kust zijn.
Je mocht me wel maar ik ging voor de bijl,
je was spontaner dan een freestyler.
Terwijl je verteld zie ik je uiterlijke heerlijkheden
en voel de vibe van wereldsteden
Verloren in het heden, je vocht met je verleden.
Zeker weten dat ik zo nu en dan geen woorden had,
maar dacht 'k wordt lyrisch van je lieverd,
dus ben jij men woordenschat?
Ik schrijf het liefst nog 100 odes over je ogen
en je dope mode
Zou tevens willen snoepen van die vrucht verboden
'K wil een weg door je geest banen, je echt raken
in het epicentrum van je ledenmaten,
maar we bleven maten...

Ik werd verliefd, maar jij wilde vrienden blijven.
Kon dat begrijpen, maar gevoel dat kon ik niet verdrijven,
in feite blijf ik door twijfel aangestaart.
T was liefde, net kwartet
maar jij miste de vierde kaart

oh oh je weet niet wat je doet
owowoh nee nee je weet het niet zo goed,
maar je doet me pijn
zo zoveel pijn

Anders dan anders haar gevoelens gingen door en door,
platonisch werd nu ook erotisch, ik ging ervoor.
En ook al boeide voor mij,
jou in de bloei van een relatie, groeide mijn frustratie,
omdat jij de situatie maar bleef ontkennen,
voor jezelf en de buitenwereld
Als famillie en vriendinnen vroegen
"Hey wie is die kerel?"
Dan zei je vaak
"Dat is mn allerbeste vriendje"
Vanbinne grauwde ik dan weer een blauwtje als een tientje
T waren onverdiende pijn en verdriet die me doorkliefde,
toch weet ik wat me beliefde,
vechtend voor je liefde en waarom, ik weet het echt niet
dat ik nooit wegliep, zelfs toen het
totaal niet recht liep
Het gevoel nou dat ging echt diep
Een connectie, spiritueel en tevens interactie
van gedachten over alles, eveneens een fractie
van het idee elkaar altijd al gekend te hebben,
waarop te zeggen, jou altijd al verwend te hebben.
Ik kan niet langer die ellende hebben,
ik heb een hoop gedropt en wat we hadden das kapot
En pogingen geflopt, gevoelens opgekropt en gemengd
En met of zonder jou jou voel ik me echt verrot en trek aan het korste eind want

Ik werd verlieft, maar jij wilde vrienden blijven.
Kon dat begrijpen, maat gevoel dat kan ik niet verdrijven
In feite blijf ik door twijfel aangestaart,
twas liefde net kwartet, maar jij miste de vierde kaart


oh oh weet je wat je doet
maar je doet alsof, alsof je neus bloed
en dat doet me pijn,
zo zoveel pijn

Maanden later, je beld me op op m'n verjaardag
je bedoeld het aardig maar kvoel weer die liefde minderwaardig
Ben dan echt rechtvaardig om te zien hoe diep het me raakt
wanneer de melodie van hetzelfde liedje weer gaat,
alles vervaagt, het matterlijk proces van pijn vertraagd
en wordt belaagd met een doorgezaagd hart
en met de vraag, hebben we echt gebroken?
Nooit getrouwd, maar ik heb echt genoten
Door al die shit ben ik weg gelopen.
Je was de eerste voor mij, ik was eerlijk en blij,
beheerste mij ten aller tijde voelde me heerlijk en jij
zei al vaak dat wat er niet is aan gevoel
nou dat is er niet ja
maar da jij me zou zou dissen yo,
wel dat wist ik niet
mis je dan niet iets in de zeg, dit gaat nooit meer weg
misschien is het beter zo en vind ik ooit de weg
naar je hart maar volges mij weet ik die route wel,
je hoort me, je doet niet open, maar je voelt me wel
en doet het wel met een ander
De tijd is veranderd, ik kan nu niet meer geven,
misschien proberen we het nog eens in een ander leven