P?redag m?ensaren ver klar, for den he eg lovt vekk te menigheten sin basar.
S?du, eg jynge att ?ram mens eg strikke alt det eg kan.
For eg he to dage p?eg, s?et jenge p?naua rauo.
P?redag s? det basar. ?alt s?an kryba ??ege finstasen p??a!
Magnus han ska holda andakt. ?der bli vinarbr?pausen.
Bertine hu forsangar ?pele p?itar, me andre stemme i s?odt me kan;
halleluja! Halleluja!

Eg kan huska sist gong p?asaren, d?tr?n den jekk mitt onna talen.
?Magnus sa: Ikkje f?anikk, s?ka eg g? f? n? nye sikringa, det pleie hjelpa p?
Men f?an visste ordet av det, ja s?reidde han ?nobla ?iva med seg snoro,
s?remiane flaug veggimellom! Stakkars puddelen te Pedar den sleid seg,
ja puddelen te Pedar den sleid seg, ?prang juss?in tosk ?raff veggen med et smell.
D?ok han kveld. Ja, d?a han ikkje meire den dagen.

Stakkars gamle Ida hu fekk panikk. Hu va tilfeldigvis p?o d?yse jekk.
Eg kan sj?u for meg der hu sidde me lokte aue ?rykke for harda livet.
?plutselig s?eie det plops i sk? og pang der blir der svart.
De va ikkje l?hu blei skremde!

Men lyse det kom te bage, ja bare s? att eg he nevnt det.
?p?redag s? det basar igjen, igjen... D? eg sikkert ferdig med gensaren.
For eg he jo to dage p?eg, s?et jenge, ja det jenge p?naua, snaua, snaua...
P?naua rauo.