Det var en lang vinter men til slutt blei det vår
og alle mennene på skutå hadde fest
Det var tungrodde netter og en masse blod og svette
Styrmannen jobbde som en hest

Han var en mager liten raring som var svolten på erfaring
men rasjonane var stort sett vann og korn
Han stod ved roret heile dagen, hadde veddemål med Skagen
om raskaste veien til Capp Horn
Dekk Bord.

Når det var rolig på havet, me sko ha fri i frå kavet
satte alle seg ner og spelte kort
Styrmannen delte, resten av oss spelte
og pengane skifta eigar ganske fort
Carlos var fortvilte mens mange andre smilte
de sa; me loppe Carlos for alt han har
Og seinare når dommen falt hadde Carlos mista alt
Det var fordi han samla kun på spar

Ro ro heim til Transylvania
Gløm nå personalia og andre trivialia
Dekk bord, send et telegram til Victoria
for snart komme me fram

Et par mann hadde me mista. Carlos var den siste
Det skjedde når me låg til land i Marseilles
Han tapte en drikkekonkurranse mot Den Belgiske Sjimpansen
og nå seile han ikkje meir
I Hong Kong var det kaos, me gjekk på skjær utfor Laos
Me trudde aldri me kom levande derifrå
Så kom en innfødt stamme ut og trudde skipet vår var Gud
og slepte oss ut på åpent hav