Ik denk nog vaak aan hoe het toen begon.
We lagen arm in arm in het gras onder de zon.
Maar we wisten allebei er komt een tijd.
Die zwaar en moeilijk wordt.

Want de passie raak je kwijt .
En ik zei we vechten en we gaan ervoor.
Wat ook komt we slaan er ons wel door .
Maar als de vlinders sterven in je schoot
Dan rijst de levensgrote vraag is de liefde minder groot?

En het sprookje van de prins op 't witte paard.
Is veel te vroeg voorbij.
Als de passie is bedaard.
Het doet pijn maar geef jezelf een nieuwe kans.
Alleen dan krijgt je leven weer wat glans.

Refrein:

Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Het leven gaat door.
Je begint weer van voor.
Er ligt vast wel iets moois in 't verschiet .

Het is nu donker, buiten is het stil.
Ik stel me weer de vraag is het dit nu wat ik wil.
Dit duurt duizend keer langer dan ik dacht.
Wat passioneel begint.
Heb je zelden in je macht.
En helaas ik wil wel maar ik kan het niet.
Is het dwaas dat ik jou daarom verliet ?

(Refrein)

Het doet pijn maar geef jezelf een nieuwe kans.
Na een tijd krijgt je leven weer wat glans.

(Refrein)