Ik zat in geestelijke nood.
Ik kwam zo terecht bij het Leger des Heils.
Er hing een bord aan de gevel met 'Twijfel niet, God is er".
Ik liep naar de voordeur en ik zag een briefje met: 'Ik ben even weg'.
Ik heb me toen maar voor de trein gegooid.
Ik sprong net iets te laat.
Ik krabbelde overeind en ik zag een bordje met: 'Blijft u rustig liggen, er kan NOG een trein komen'. Daar stond ik dan, een droevig einde van iets dat zo poetisch begon.