De as van de Grote Beer maalt zich
Aan de staart hangend lokt zich de roep
Sirius straalt in drievoud temidden
En hellehonden dalen neer bij het bloed

In de cirkel kan maanlicht de zegel vinden
Met het kind dat stierf in mijn handen
Sterren zo donker, grond kil en koud
Mijn ziel zal tot in de eeuwigheid branden

Haakt ge uw kroon af
Hoer van de zeven hemelen
U treft geen bescherming meer
In Erkalla zal dood doen wemelen

Uit de diepte van de kosmos komt macht
Een tweetal van hoeken vol vergeten kracht
Een wijsheid door mensen verbolgen
Dat aards geweld hun draagt naar het graf