Die allesoverheersende stilte
tijdens jouw afwezigheid
Waarvan ik heb gedroomd en
waarvoor ik vreesde

Die stilte is zo groot
Groter dan de zee
Groter dan de bleke maan
Groter dan de Piano van
Beethoven
Schoonheid kent geen tijd
En kan niet eens de stilte
doorbreken
Hoe hard ook de klank
Als van de motors van
het vliegtuig
Dat jou van mij wegnam
In de hemel loste jij op
Als een ster die valt
Maar ik heb geen wens
gedaan ik las
de lijnen in zijn hand
Die wijzen nog steeds naar jou
De Piano van Beethoven
Doet er het zwijgen toe
Alleen de naald die krast
Jouw naam in mijn hart