Dit was het dan.
Het lang verwachte einde van.
niet van het sprookje dat we deelden,
maar van de soap waarin we speelden.

Het verhaal is slecht, het decor niet echt,
en jij mij slechts een bijrol toebedeelde.

Ik heb het gehad,
ik ben je meer dan zat.
Met je bloemendek met hoezen
en je tafelkleed met poezen
Staat de hele dag te klagen,
van die domme lege vragen.
Staat met een badmuts, badmuts, badmuts op te douchen

Voel mij bevrijd,
van de tijd.
Wat voor zo lang was dat het duurde,
jij mijn bestaan bestuurde.
Kijk nou zelfs een naar je dijen,
daar wil een man toch nooit mee vrijen
vind je het gek,
dat er nooit iemand naar je gluurde.

Gadver, Cor Bakker

Ben van je af
Misschien is het laf
Dat je nooit echt hebt geweten
Wat ik heb uitgevreten
Ik vree met je vriendinnen
Ik ontwrichtte hun gezinnen
maar mijn straf heb ik met jou al uitgezeten.