Ik zing en speel voor u de aria Labia Majora van Mendelssohn.
Ik weet niet of u hem kent, Mendelssohn?
Wellicht dat u Mendels kent, daar dan weer familie van.
Ik heb voor deze aria plaatsgenomen achter de piano.
Dat is enorm interessant, pianisten nemen altijd plaats achter de piano.
Pianofabrikanten weten dat, houden daar rekening mee en bevestigen daarom het toetsenbord ook altijd aan de achterzijde van de piano.

Het is even zoeken...
Bij mij is het zo: een piano en een krat bier en ik speel.
En als er geen krat bier is dan is een pianokruk ook goed.

De aria Labia Majora is niet het beste werk van Mendelssohn.
Naar mijn mening heeft Mendelssohn zijn beste werk nooit geschreven.
De aria Labia Majora is zelfs een uitermate dom werkje.
Ook Mendelssohn zelf vond het een ongelooflijk irritant ding.
Waarom heeft hij het dan uitgebracht?

Nou, Godfried Bomans zei het al: "Schrijvebn is schrappen", maar Mendelssohn vond deze aria de moeite van het schrappen niet waard.
Kleine tip: mocht u merken dat ik pianospeel tijdens het praten, dan ben ik aan het zingen.
En mocht u merken dat ik zing onder het spelen, dan ben ik een beetje ongelukkig op de punt van het krukje gaan zitten.
Of er is een beugelflesje opengesprongen.