Gdzie noce s¹ d³u¿sze od dni

Ty? kto? mglist¹ masz twarz, jak lód zimny wzrok.
Przyzywasz mnie tam, gdzie bóg lêka siê przyj?c.

Zew cmentarnego ksiê¿yca, noce spedzone w?ród mogi³
- nieliczni znaj¹ ten smak.
Zimne g³êbiny Ba³tyku, surowe pejzaze Karpat
- to tam, przybêdê po ?mierci.

Mój ciemny, mistyczny raj, gdzie noce s¹ d³u¿sze od dni.
otwarte ma bramy, gdy serce mam zimne jak lód.

P³onace krzy¿e na wzgórzach, ruiny spalonych kaplic
- ten widok mam ci¹gle we snach.
Podobny jest cz³owiek diab³u, ilekroæ czyni sw¹ wolê
- wiêc po co, bogu daæ ¿yæ?

K-elohim - to klucz do raju bram,
to droga przez krew i ³zy.

Rogów cieñ przes³ania brzask,
wilków zew unosi wiatr.
Krwi¹ sp³ynie Chrystusa tron.

Szkar³atny desz nawil¿y ziemiê,
anio³ów krew obmyje twarz.
Krwi¹ sp³ynie Chrystusa tron.

Ciemno?ci wiatr zapiera dech,
?mierci g³os obwie?ci³ zmierzch.
Krwi¹ sp³ynie Chrystusa tron.

W oczach wê¿a uton¹³ strach,
na kruczych skrzyd³ach zastygn¹³ czas.
Krwi¹ sp³ynie Chrystusa tron.

W ciszy us³anej ró¿ami,
kreator w³asnego smutku,
panem z³udzeñ swych bêd¹c,
p³onê ka¿dego dnia.